نام محصول: |
سیلیکاژل |
نام انگلیسی: |
TLC Silica gel 60 W F254s |
توضیحات مختصر: | TLC Silica gel 60 W F254s |
کد مرک: |
116485 |
گرید: | |
اسم دوم: | |
فرمول: | |
C A S NUMBER: | |
مولار: | |
حلالیت: | |
نقطه جوش: | |
نقطه ذوب: | |
تراکم: | |
مقدار ph: | |
نقطه اشتعال: | |
PDF: | مشخصات بیشتر... |
علائم ایمنی: | |
فرمول ایمنی: | |
واحد ها: |
سیلیکا ژل یک بسپار سهبعدی است که از واحدهای چهاروجهی دیاکسید سیلیسیم تشکیل شدهاست. این ماده یک مادهٔ متخلخل است.[۳] از کاربردهای سیلیکاژل میتوان به کاربرد آن به عنوان یک کاتالیزگر، مادهٔ خشککن یا در سوانگاری اشاره کرد.[۴]
سیلیکاژل جاذب خوبی برای آب، الکل، فنولها، آمینها، و . . . است که این کار را از راه پیوندهای هیدروژنی انجام میدهد. ظرفیت جذبکنندگی سیلیکاژل در دماهای پایین بیشتر از آلومینا و زئولیت است، با این وجود اگر میزان رطوبت کم باشد، نسبت به زئولیت خاصیت جذبکنندگی کمتری نشان میدهد. در مقابل احیای سیلیکاژل سادهتر است و با حرارت دادن آن تا دمای ۱۵۰ درجهٔ سلسیوس ممکن میشود، این در حالیست که زئولیت باید تا حدود ۳۵۰ درجهٔ سلسیوس حرارت داده شود. با توجه به این خواص سلیکاژل در محیطهایی که دما پایین، میزان فشار بخار آب متوسط، و ظرفیت جذبکنندگی زیادی نیاز است استفاده میگردد.
نام محصول: |
ترت بوتیل متیل اتر |
نام انگلیسی: |
tert-Butyl methyl ether |
توضیحات مختصر: | tert-Butyl methyl ether |
کد مرک: |
101843 |
گرید: | |
اسم دوم: | Methyl tert-butyl ether, MTB, MTBE |
فرمول: | C5H12O |
C A S NUMBER: | 1634-04-4 |
مولار: | 88.15 g/mol |
حلالیت: | 42 g/l (20 °C) |
نقطه جوش: | 55.3 °C (1013 hPa) |
نقطه ذوب: | -108.6 °C |
تراکم: | 0.74 g/cm3 (20 °C) |
مقدار ph: | (H2O) not applicable |
نقطه اشتعال: | -28 °C |
PDF: | مشخصات بیشتر... |
علائم ایمنی: |
|
فرمول ایمنی: |
|
واحد ها: | 2.5 لیتری*25 لیتری* |
نام محصول: |
ال آرژنین |
نام انگلیسی: |
L-Arginine |
توضیحات مختصر: | L-Arginine |
کد مرک: |
101587 |
گرید: | Ph Eur,USP |
اسم دوم: | Arg |
فرمول: | C6H14N4O2 |
C A S NUMBER: | 74-79-3 |
مولار: | 174.2 g/mol |
حلالیت: | 148.7 g/l (20 °C) |
نقطه جوش: | |
نقطه ذوب: | 238 °C (decomposition) |
تراکم: | |
مقدار ph: | 11.4 (100 g/l, H2O, 20 °C) |
نقطه اشتعال: | |
PDF: | مشخصات بیشتر... |
علائم ایمنی: |
|
فرمول ایمنی: |
|
واحد ها: | 1 کیلویی*10 کیلویی* |
آرژنین (به انگلیسی: Arginine) یکی از بیست اسید آمینهٔ اصلی یاختههای زنده است که در بدن انسان نوعی اسید آمینه نیمه ضروری به شمار میرود. آرژنین از یک گروه α-آمینو، یک گروه α-کربوکسیلیک اسید و یک زنجیرهٔ کناری متشکل از یک زنجیره مستقیم آلیفاتیک سه کربنی در گروه گوانیدین ساخته شدهاست.
الآرژنین و دیآرژنین اشکال طبیعی (ایزومرهای) رایج این نوع اسید آمینه هستند. آرژنین دارای کدهای ژنتیکی به وسیلهٔ کدونهایی با توالی CGC, CGA, CGG AGA و AGG است. عدم استقرار بار در گروه گوانیدینوم باعث میشود که آرژنین pKa=۱۲٫۴۸ داشته باشد و این عدم استقرار بار خواص شیمیایی مختلف را به آن میدهد.
مقداری از آرژنین در بدن انسان متناسب با تقاضا از گلوتامین و سیترولین تولید میشود اما در عین حال مقادیر مورد نیازی نیز باید از طریق غذاهای پروتئینی تأمین شود؛ به همین دلیل در دسته آمینو اسیدهای نیمه ضروری طبقهبندی میشود. آرژنین در بدن به عنوان پیش ساز نیتریک اکسید عمل میکند و تأثیر بسیاری بر چرخه نیتریک اسید در بدن دارد.
نام محصول: |
هیدورکلراید اسید |
نام انگلیسی: |
Hydrochloric acid 1.000 l |
توضیحات مختصر: | Hydrochloric acid 1.000 l |
کد مرک: |
109911 |
گرید: | |
اسم دوم: | Hydrogen chloride solution |
فرمول: | |
C A S NUMBER: | |
مولار: | |
حلالیت: | (20 °C) soluble |
نقطه جوش: | |
نقطه ذوب: | |
تراکم: | 1.1 g/cm3 (20 °C) |
مقدار ph: | < - 1 (H2O, 20 °C) |
نقطه اشتعال: | |
PDF: | مشخصات بیشتر... |
علائم ایمنی: |
|
فرمول ایمنی: | |
واحد ها: | 1 لیتری* |
هیدروکلریک اسید یک محلول شفاف، بیرنگ و با بوی بسیار تند از هیدروژن کلرید (HCl) در آب است. یک اسید معدنی بسیار خورنده و قوی با استفادههای صنعتی زیاد است. هیدروکلریک اسید بهطور طبیعی در اسید معده یافت میشود. پیاچ (pH) این اسید بین ۰ تا ۲ میباشد.
هیدروکلریک اسید از قدیم به نامهای اسیدم سالیس، موریاتیک اسید و جوهر نمک معروف بوده و از ویتریول (سولفوریک اسید) و نمک طعام به دست آمد. هیدروکلریک اسید آزاد ابتدا در قرن شانزدهم توسط آندریاس لیباویوس رسماً معرفی شد. بعدتر، توسط شیمیدانهایی مثل ژوهان رودولف گلابر، جوزف پریستلی و همفری دیوی در تحقیقات علمی شان مورد استفاده قرار گرفت.
با آغاز تولید گسترده در انقلاب صنعتی، هیدروکلریک اسید در صنایع شیمیایی به عنوان یک واکنش گر ناب در تولید مقیاس بزرگ وینیل کلرید برای پلاستیک وی.وی. سی، و MDI/TDI برای پُلی اُورِتان مورد استفاده قرار گرفت. کاربریهای زیادتری هم در مقیاس کوچک دارد که شامل خانهداری، ساخت ژلاتین و دیگر افزودنیهای غذایی، رسوبزدایی و چرم سازی میباشد. حدود ۲۰ میلیون تن از هیدروکلریک اسید سالانه در جهان تولید میشود.
همچنین گفته میشود جابر بن حیان این اسید را کشف کردهاست. از این اسید برای جرمگیری از سطوح مختلف استفاده میشود. هیدروکلریک اسید در معده نیز وجود دارد و به هضم غذا کمک میکند. تنفس بخار هیدروکلریک اسید خطرناک است و به دستگاه تنفسی آسیب میرساند و اگر قطرهای از آن بر روی پوست بدن بچکد تولید تاول و حتی جراحتهای عمیق میکند و در چنین مواردی باید بلافاصله با محلول قلیایی رقیق مانند محلول سودا یا جوش شیرین اثر اسید را خنثی کرد.
نام محصول: |
متانول |
نام انگلیسی: |
Methanol |
توضیحات مختصر: | Methanol |
کد مرک: |
106012 |
گرید: | |
اسم دوم: | MeOH, Hydroxymethane, Methyl alcohol, Carbinol |
فرمول: | CH4O |
C A S NUMBER: | 67-56-1 |
مولار: | 32.04 g/mol |
حلالیت: | (20 °C) soluble |
نقطه جوش: | 64.5 °C (1013 hPa) |
نقطه ذوب: | -98 °C |
تراکم: | 0.792 g/cm3 (20 °C) |
مقدار ph: | (H2O) no data available |
نقطه اشتعال: | 10 °C |
PDF: | مشخصات بیشتر... |
علائم ایمنی: |
|
فرمول ایمنی: |
|
واحد ها: | 1 لیتری*2.5 لیتری*25 لیتری* |
متانول، متیل الکل، الکل متیلیک، کاربینول یا الکل چوب که سادهترین نوع الکلهاست با فرمول شیمیایی CH۳OH شناخته میشود. متانول از فعالیت بیهوازی گونههای زیادی از باکتریها تولید میشود و در نتیجه مقدار اندکی از بخار متانول وارد جو میشود و پس از چندین روز بهوسیله اکسیژن و با کمک نور خورشید اکسید شده به آب و دیاکسید کربن تبدیل میگردد. البته در فرایند سوختن متانول هم از نظر مواد بدست آمده چنین اتفاقی رخ میدهد ولی بسیار سریعتر. در ضمن شعله سوختن متانول بیرنگ است و باید مراقب بود تا شعله آن سبب سوختگی نشود.با این حال متانول به مراتب سمی تر از اتانول است. با تولید بیش از 20 میلیون تن در سال ، از آن به عنوان پیش ماده دیگر مواد شیمیایی کالایی از جمله فرمالدئید ، اسید استیک ، متیل ترت بوتیل اتر و همچنین میزبان مواد شیمیایی تخصصی تر استفاده می شود.
2C۲H۵OH+7O۲→4CO۲+6H۲O سوختن اتانول
۲CH۳OH + 3 O۲ → ۲ CO۲ + ۴ H۲O
در سال ۱۹۲۳ شیمیدان آلمانی، «ماتیاس پیِر»، متانول را از گاز سنتز (مخلوطی از CO و H۲ که از کُک به دست میآید) تولید کرد. در این فرایند، از کروماتِ روی به عنوان کاتالیزور استفاده میشد و واکنش در شرایط سختی مانند فشار ۱۰۰۰–۳۰۰ اتمسفر و دمای حدود ۴۰۰ درجه سانتیگراد انجام میگرفت. در شیوهٔ مدرنِ تولید متانول، از کاتالیزورهایی استفاده میشود که در فشارهای پایین عمل میکنند و کارایی مؤثرتری دارند.
امروزه گاز سنتز مورد نظر برای تولید متانول مانند گذشته از زغال به دست نمیآید، بلکه از واکنش متان موجود در گازهای طبیعی تحت فشار ملایم ۱۰–۲۰ اتمسفر و دمای ۸۵۰ درجه سانتیگراد با بخار آب و در مجاورت کاتالیزور نیکل تولید میشود. CO و H۲ تولید شده، تحت تأثیر کاتالیزوری که مخلوطی از مس و اکسید روی و آلومینیوم است، واکنش داده، متانول ایجاد میکنند. این کاتالیزور نخستین بار در سال ۱۹۶۶ توسط ICI استفاده شد. این واکنش در فشار ۵۰–۱۰۰ اتمسفر و دمای ۲۵۰ درجه سانتیگراد صورت میگیرد.
روش دیگر تولید متانول، واکنش دیاکسیدکربن با هیدروژن اضافی است که تولید متانول و آب میکند.
آدرس :
تلفن :
ایمیل :
فکس :
ما 32 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم